Met theatergezelschap Gouden Haas onderzoek ik in de podcastreeks ‘De Groene Kliniek’ samen met theatermaker Gienke Deuten hoe om te gaan met gevoelens van somberheid, kwetsbaarheid en verwarring in het licht van de ecologische ramp.

Een pleidooi voor meer ruimte voor emotie in het klimaatdebat

Bijna driekwart van de Nederlanders zegt bezorgd te zijn over klimaatverandering en biodiversiteitsverlies. Nieuwe begrippen die bijbehorende onderbuikgevoelens in woorden vatten duiken op. Klimaatdepressie, eco-anxiety, landschapspijn. Allemaal termen die omschrijven hoe doemscenario’s en alarmbellen in de media over smeltende poolkappen en de opwarming van de aarde een verlammende werking hebben op onze houding, ons handelen en ons gemoed. We weten dat het vijf voor twaalf is, worden heen en weer geslingerd tussen ontkenning, ontreddering en alarmerende oproepen tot handelen. Sommigen voelen zich in groeiende mate overweldigd en lopen vast. Wat kan het tij nog keren? Vestigen we onze hoop op wetenschap, politiek en technologie? Of is het tijd voor een collectieve gedragsverandering en soft skills, om onze gevoelens van klimaatverwarring en -depressie en onze eco-angst niet langer weg te stoppen maar onder ogen te zien?

Gienke ging op zoek naar een gids in deze verwarrende tijden. In deze driedelige podcastserie laat zij zich 100 dagen opnemen in De Groene Kliniek, een denkbeeldig rustoord en gaat op consult bij specialist op het gebied van klimaatontwrichting en ecologische rouw Evanne Nowak, bij filosoof bij Staatbosbeheer Matthijs Schouten, klimaatrechtvaardigheidsactivist Chihiro Geuzebroek en Ombudsman Toekomstige Generaties Jan van de Venis, die voor de gelegenheid de rollen van ecosysteemtherapeut, relatietherapeut Mens-Natuur, ecosystemisch werker en coach lange-termijn-denken aannemen. Met hen gaat ze op zoek gaat naar het antwoord op de vraag: Hoe kunnen we onze ervaringen van ecologische ontwrichting en gevoelens van angst en verwarring een plek geven in het klimaatdebat? En hoe buigen we ons wereldbeeld om van ego-centrisch, naar eco-centrisch?