We reizen steeds vaker en verder. India, Brazilië, Zuid-Afrika of Thailand; zo lang het maar ver verwijderd is van onze westerse belevingswereld. We willen op die reizen ervaren hoe het leven echt is. De standaard toeristische attracties zijn daardoor passé. Het onontdekte, authentieke en lokale opzoeken is wat je doet. Een verre reis is niet compleet zonder een bezoek aan een afgelegen dorp of een armoedige slum.

Ergens is dat mooi; je ziet hoe mensen leven die het veel minder hebben dan jij en zich daarin staande houden. Dat leidt dikwijls tot bewustwording, begrip en inspiratie. Het roept ook de behoefte op om te helpen. Volgens critici kan het echter ook worden gezien als een soort koloniaal voyeurisme, een commerciële uitbating van iemand anders’ lijden. Dus rijst de vraag: moet je wel op vakantie willen naar gebieden waar zoveel mensen onder de armoedegrens leven? En als je dat doet, hoe doe je dat dan op een menswaardige manier? Red je als armoedetoerist de wereld, of verwoest je het juist?

Hier liep journaliste Edith Tulp ook tegen aan toen ze onlangs met een vriendin en haar twee puberdochters naar Vietnam afreisde. Zij planden tijdens hun vakantie drie ‘armoededagen’, om zelf te ervaren hoe het leven is op het arme platteland. Over de vragen die dit bij haar opriep, schreef ze onlangs een treffend artikel in Volkskrant Magazine. Het dilemma van Edith staat vandaag centraal. Met behulp van de filosofische gespreksmethode ‘Moreel Beraad’ onderzoeken we de reiservaringen van Edith en die van jou. Onder leiding van filosoof Dick Kleinlugtenbelt komen we er dan achter hoe je bij je volgende reis een betere toerist kunt zijn.

Dit programma vond plaats op 8 juni 2016 in De Nieuwe Liefde. OneWorld deer er verslag van.